Φραπέ: Η ιστορία του παραδοσιακού ελληνικού καφέ του καλοκαιριού 

Προτού ο φρέντο καθιερωθεί ως αγαπημένος καλοκαιρινός καφές των Ελλήνων, ο φραπέ αποτελούσε την απόλυτη επιλογή για το καλοκαίρι.

Τα συστατικά και η «συνταγή» του απλά: στιγμιαίος καφές και νερό προαιρετικά ζάχαρη, γάλα και παγάκια, «χτυπάμε» και απολαμβάνουμε με καλαμάκι.

Ο φραπέ λέγεται πως επινοήθηκε τυχαία το 1957 στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης από τον Δημήτρη Βακόνδιο, έναν υπάλληλο στο περίπτερο της ελβετικής εταιρείας Nestlé που παρασκευάζει τον στιγμιαίο καφέ Nescafé. Επειδή, λοιπόν, δεν έβρισκε ζεστό νερό για να φτιάξει τον καφέ του, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει κρύο νερό και ένα σέικερ για να ανακατέψει το μείγμα. Κάπως έτσι δημιουργήθηκε τυχαία ο καφές που στη συνέχεια μπήκε για τα καλά στην καθημερινότητα των Ελλήνων. Η συγκεκριμένη ιστορία πάντως από κάποιος αμφισβητείται καθώς σημειώνουν πως υπάρχουν αναφορές και διαφημίσεις του φραπέ που τοποθετούνται προγενέστερα του συμβάντος στη ΔΕΘ.

Άλλο σενάριο είναι η εταιρεία να είχε λανσάρει τον παγωμένο στιγμιαίο καφέ κάποια χρόνια νωρίτερα και στην πραγματικότητα εκείνο που επινόησε ο Δημήτρης Βακόνδιος να είναι τελικά ο πλούσιος αφρός του φραπέ από το «χτύπημα» στο σέικερ. Πάντως η κατανάλωση του φραπέ από τότε και τα επόμενα χρόνια εκτοξεύθηκε, με την ίδια την εταιρεία να υιοθετεί την εκδοχή του περιστατικού στη ΔΕΘ ως τη στιγμή της «γέννησής» του.