Πόσο κακό είναι το κουτί της πίτσας για την ίδια την πίτσα;

Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους το μαγείρεμα και το φαγητό διαφέρουν σήμερα από ό,τι στη δεκαετία του 1960. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι τρόποι που μαγειρεύουμε και τρώμε έχουν αλλάξει ριζικά. Η τεχνολογία που χρησιμοποιούμε για να ετοιμάσουμε ένα γεύμα  έχει εξελιχθεί κατά τη διάρκεια των δεκαετιών, τουλάχιστον έχει ως επί το πλείστον. Υπάρχει όμως ένα προϊόν σχετικό με τα τρόφιμα που έχει αντέξει στη δοκιμασία του χρόνου: Το κουτί παράδοσης πίτσας. Είναι όμως αυτή η αντοχή του καλή για την πίτσα και την βιομηχανία της;

Σύμφωνα με το νέο άρθρο του Saahil Desai στο The Atlantic, η απάντηση σε αυτή την ερώτηση είναι ένα κατηγορηματικό «όχι». Ο Desai υποστηρίζει ότι τα κουτιά πίτσας δεν κάνουν ιδιαίτερα καλή δουλειά στο να διατηρούν την πίτα φρέσκια. Κάτι που είναι ανησυχητικό, δεδομένου ότι αυτό έχουν φτιαχτεί για να κάνουν. Όπως σημειώνει ο Desai, αυτό που σήμερα ονομάζουμε κουτί πίτσας έκανε το ντεμπούτο του το 1966 (μέσω της Domino’s) και δεν έχει εξελιχθεί από τότε. Κάτι που αν το σκεφτείς είναι λίγο περίεργο.

Το πρόβλημα με τη συσκευασία μεταφοράς ξεκινάει από το ίδιο το προϊόν. Αυτό που κάνει την πίτσα τόσο τέλεια είναι η υφή. Μια κλασική ζεστή πίτσα θα είναι μαλακή στο κέντρο και θα έχει μια τραγανή κρούστα. Σε αντίθεση όμως με άλλα φαγητά που μπορούν να ξαναζωντανέψουν με ένα ελαφρύ ζέσταμα, η υφή μιας πίτσας αρχίζει να επιδεινώνεται ανεπανόρθωτα μετά από λίγα λεπτά εγκλεισμού στο χαρτόνι. «Ποτέ δε θα βγάλεις μια πίτσα από το κουτί με την ίδια γεύση που θα είχε πριν μπει μέσα», λέει ο Scott Wiener, δημιουργός των pizza tours στη Νέα Υόρκη και συγγραφέας του βιβλίου Viva la Pizza! The Art of the Pizza Box.

Διαβάστε επίσης: Τρεις στάσεις για εκπληκτική πίτσα στο Παγκράτι

Unsplash

Το κουτί της πίτσας παγιδεύει την υγρασία και το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό

Το βασικό ζήτημα είναι το εξής: «Μια φρέσκια πίτσα βγάζει ατμό καθώς κρυώνει. Ένα κουτί παγιδεύει αυτή την υγρασία, δημιουργώντας τη δική της προσωπική σάουνα. Μετά από μόλις πέντε λεπτά, όπως εξηγεί ο Wiener, οι άκρες της γίνονται χαλαρές και μαστιχωτές. Η σάλτσα εισχωρεί στην κρούστα, κάνοντάς την υγρή. Όλο αυτό το διάστημα, η πίτσα χάνει γρήγορα θερμότητα. Μετά από 15 λεπτά, το τυρί έχει πήξει. Και μετά από 45 λεπτά, η πίτσα υποβαθμίζεται σε κάτι εντελώς διαφορετικό. «Θα είναι μαστιχωτή και ξηρή ταυτόχρονα» συμπληρώνει ο Anthony Falco, σύμβουλος πίτσας και συγγραφέας του Pizza Czar. «Και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για να το διορθώσεις».

Ο Desai επισημαίνει ότι ένας παράγοντας που έχει αποτρέψει την αλλαγή είναι το κόστος. Ενώ υπάρχουν πιο αποτελεσματικά σχέδια, είναι πιθανό να κοστίζουν πολύ περισσότερο από τα πιο γνωστά κουτιά από χαρτόνι.

Το ιδανικό κουτί πίτσας μπορεί να μην υπάρχει, αλλά μερικά εστιατόρια στην προσπάθιά του να το δημιουργήσουν οδηγήθηκαν σε παράτολμες εφευρέσεις. Ο Desai περιγράφει μια πιτσαρία που άλλαξε τη συνταγή της για να φτιάξει μια πίτσα η οποία θα διατηρείται φρέσκια στην μεταφορά και έβαλε τη σάλτσα πάνω από το τυρί και όχι το αντίστροφο.

Διαβάστε επίσης: 

Ακολουθήστε το foodlife.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις