Συνδυάζει ιδανικά τη φρεσκάδα της θαλασσινής κουζίνας με τις παραδοσιακές συνταγές των ορεινών χωριών της

Η Πάρος κατέκτησε πριν από λίγες μέρες την πρώτη θέση ως το καλύτερο νησί στον κόσμο στα διάσημα βραβεία World’s Best Awards 2025 του Travel + Leisure, ξεχωρίζοντας μεταξύ άλλων και για γαστρονομική της ταυτότητα.

Άλλωστε το τέταρτο μεγαλύτερο νησί των Κυκλάδων, εκτός από μαγευτικές παραλίες, έντονη νυχτερινή ζωή, κυκλαδίτικα τοπία άγριας ομορφιάς προσφέρει στους επισκέπτες τους και μια ξεχωριστή γαστρονομική εμπειρία. Συνδυάζοντας ιδανικά τη φρεσκάδα της θαλασσινής κουζίνας με τις παραδοσιακές συνταγές των ορεινών χωριών της.

Νόστιμα ψάρια και θαλασσινά

Στο παλιό λιμανάκι στο κέντρο της Νάουσας, που αποτελεί πόλο έλξης για τους ταξιδιώτες, θα δοκιμάσετε γόπα που μόλις έχει βγει από το νερό, κολιούς και μικρές αλλά νοστιμότατες μαρίδες, και θα περάσετε ένα υπέροχο βράδυ δίπλα στη θάλασσα, απολαμβάνοντας ένα ποτήρι κρασί ή ουζάκι.

Από την άλλη, το ήσυχο ψαροχώρι της Αλυκής, στην άλλη πλευρά του νησιού, είναι σταθερά στέκι οικογενειών που περνούν εκεί όλα τα καλοκαίρια τους. Χταποδάκι που έχει λιαστεί ένα ολόκληρο πρωινό πάνω στα σχοινιά φτάνει ζεστό και μυρωδάτο στο πιάτο σας, το ίδιο και θαλασσινές μακαρονάδες φτιαγμένες με θαλασσινά που μόλις ψαρεύτηκαν από το πέλαγος.

Γεύσεις και μυρωδιές του βουνού

Σε μία βόλτα προς τις Λεύκες, το πλέον χαρακτηριστικό ορεινό χωριό της Πάρου θα γευτείτε πεντανόστιμα παραδοσιακά πιάτα, μαγειρεμένα στις γραφικές ταβέρνες, οι οποίες μοιάζουν γαντζωμένες στους πρόποδες του λόφου. Οι κάτοικοι του χωριού ασχολούνται με το μάζεμα ενός ιδιαίτερου είδους μανιταριού (ένα από τα 300 που φυτρώνουν στο νησί), το οποίο λέγεται αγκαθίτης και φυτρώνει δίπλα στα πεύκα. Χρησιμοποιείται σε κάμποσες συνταγές της τοπικής κουζίνας των Λευκών, συνδυασμένο με μια ποικιλία από μυρωδικά, όπως φασκόμηλο, ρίγανη, μάραθο, δενδρολίβανο, θυμάρι και θρούμπι.

Αλλά και με τα ξακουστά άγρια χόρτα του νησιού, όπως οι ατσιρίδες, τα μαυροράδικα, οι γαλατσίδες, τα αγριομάρουλα, οι χοιροβοσκοί, τα κάλφα και οι λαρδακίνες, που συλλέγονται από την παριανή γη και συνοδεύουν με μοναδική νοστιμιά τις γευστικές δημιουργίες των χωριανών.

Γευστικά όσπρια και λαχταριστά τυριά 

Στα τέλη Ιουλίου, η πλατεία έξω από τον παραδοσιακό ξυλόφουρνο του χωριού του Προδρόμου γεμίζει με κόσμο και μυρωδιές. Ντόπιοι και τουρίστες συρρέουν για τη γιορτή του Ρεβιθιού: ένα όσπριο που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του γευστικού χάρτη, αλλά και της γαστρονομικής ιστορίας του νησιού. Η φημισμένη ρεβιθάδα σερβίρεται αχνιστή κατευθείαν από τα τσουκάλια του παλαιού ξυλόφουρνου του χωριού και συνοδεύεται υποχρεωτικά με γλέντι, τραγούδι και ένα ποτήρι γεμάτο με ντόπιο κρασί. Τα όσπρια άλλωστε αποτελούν κομμάτι της ταυτότητας του νησιού, καθώς εδώ και αιώνες κουκιά, ρεβίθια, αλλά και φάβα, που τη λένε μπίζι, βρίσκουν τον δρόμο τους στο οικογενειακό τραπέζι.

Απαραίτητη συνοδεία αποτελούν τα παραδοσιακά τυριά του νησιού, όπως το κεφαλίσιο και κεφαλάκι (το γνωστό σε όλους μας κεφαλοτύρι), το λαδοτύρι, το σούρωμα (όπως είναι η τοπική ονομασία για την ξινομυζήθρα), η γραβιέρα και το τουλουμίσιο.

Πιάτα της παράδοσης

Στα παραδοσιακά πιάτα του νησιού περιλαμβάνονται επίσης οι κρεμμυδοκεφτέδες και το σαλατούρι, μια γευστικότατη σαλάτα με πρωταγωνιστή το σαλάχι. Οι λάτρεις των θαλασσινών θα συνεχίσουν με σουπιές συνοδευμένες από φρέσκα χόρτα ή γούνες, δηλαδή παχουλά ψάρια, στεγνωμένα στον ήλιο ή κολιούς γεμιστούς στο φούρνο, με τρίμματα ψωμιού, σκόρδο και ρίγανη. Αν είστε κρεατοφάγοι τότε πρέπει να δοκιμάσετε το κατσικάκι πατούδο ή έναν κόκορα φρικασέ, με ξερά κρεμμύδια και σέλινο.

…και για το τέλος γλυκό

Στο τέλος του γεύματος μια πιατέλα γεμάτη φρεσκοκομμένα φρούτα από τα δέντρα που καλλιεργούνται στην Πάρο, όπως εσπεριδοειδή, αχλαδιές, βερικοκιές, μουριές, μουσμουλιές, ροδιές, κυδωνιές και συκιές μοιάζει ιδανικό φινάλε με ντόπιο χαρακτήρα. Το ίδιο και μία επιλογή από τα πολλά παραδοσιακά γλυκά των Παριανών, όπως τα ξεροτήγανα, ένα είδος δίπλας δηλαδή, τα τσιμπητά, γλυκά μυζηθροπιτάκια με κανέλα και αρώματα εσπεριδοειδών, τα ραφιόλια αλλά και ο υδραίικος ζαχαρομπακλαβάς, ένας μπακλαβάς χωρίς φύλλα, με πολλά αμύγδαλα, τριμμένο παξιμάδι, βανίλια και κανέλα, ο οποίος παίρνει το όνομά του από την άχνη που τον περιβάλλει. Κι όταν περισσεύουν τα φρούτα; Tότε γίνονται σπιτικές μαρμελάδες και υπέροχα γλυκά του κουταλιού.

Με πληροφορίες από visitgreece.gr

Ακολουθήστε το foodlife.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις